ຂ່າວການເຄື່ອງໄຫວຂອງພວກເຮົາ: 2012

11/28/12

ວັນຊາດທີ່ ໒ ທັນວາ ໝັ້ນຍືນ !

ປະຫວັດສາດບາງຕອນຂອງຊາດລາວ ທີ່ໄວໜຸ່ມຄວນຮູ້ຈັກ

60 ປີ ທີ່ລາວເປັນເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງ

ພາຍຫລັງໄດ້ຍຶດເອົາ 12 ຈຸໄທ, ອານາມ, ໂກແຊງຊິນ ແລະ ກຳປູເຈຍ ໄດ້ແລ້ວ ຝຣັ່ງກໍ່ໄດ້ມາຍຶດເອົາລາວ ໃນປີ 1893 ໂດຍໄລ່ສະຫຍາມອອກຈາກລາວ, ເຊັນສັນຍາແບ່ງເຂດປົກຄອງ ລະຫວ່າງ ຝຣັ່ງ ແລະ ສະຫຍາມ ໂດຍໃຫ້ດິນແດນຝັ່ງຊ້າຍ ຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ ເປັນຂອງຝຣັ່ງ ແລະ ຝັງຂວາ ເປັນຂອງສະຫຍາມ ໃນວັນທີ 3/10/1893, ເຮັດໃຫ້ດິນແດນຂອງລາວຫລາຍກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງຖືກສູນເສຍ ແລະ ຕົກເປັນຂອງສະຫຍາມ ອັນສ້າງຄວາມເຈັບປວດ ໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວຢ່າງບໍ່ມີວັນລືມ.

ພາຍຫລັງໄດ້ ເຊັນສັນຍາ ແບ່ງເຂດແດນກັບສະຫຍາມແລ້ວ ຝຣັ່ງກໍ່ຈັດລະບຽບການປົກຄອງຂຶ້ນຢູ່ລາວ ຕາມແບບສະບັບຂອງສະຫຍາມໂດຍ ແບ່ງເປັນ 10 ແຂວງ ແລະ ຖືເອົາວຽງຈັນ ເປັນທີ່ຕັ້ງຂອງສຳນັກງານ ສຳລັບຂ້າຫລວງໃຫຍ່ປະຈຳລາວ, ເອົາຄົນຝຣັ່ງເປັນເຈົ້າແຂວງ ສ່ວນເຈົ້າເມືອງ ຕາແສງ ແລະ ນາຍບ້ານນັ້ນປະໃຫ້ຄົນລາວ ເປັນເອງເພື່ອເກັບສ່ວຍຈາກປະຊາຊົນ, ເກນເອົາຄົນໄປອອກແຮງງານ ໂດຍວາງລະບຽບການອອກຄື: ຜູ້ຊາຍອາຍຸ 18 ປີ ຂຶ້ນໄປຕ້ອງໄດ້ເສຍສ່ວຍໄຖ່ການໄປເຮັດວຽກ 15 ວັນ ໃນ 1 ປີ ໂດຍບໍ່ມີຄ່າຕອບແທນແຮງງານແຕ່ຢ່າງໃດ, ພວກເຂົາໄດ້ຕັດເອົາໄມ້ເນື້ອດີ, ຂຸດເອົາແຮ່ທາດ ຈຳນວນໜຶ່ງກັບຄືນເມືອສ້າງຄວາມຮັ່ງມີໃຫ້ປະເທດແມ່, ສ້າງໂຮງຮຽນຈຳນວນໜຶ່ງເພື່ອລູກຫລານຂອງເຂົາ ແລະ ລູກຫລານຂອງຄົນລາວທີ່ເຮັດການນຳຝຣັ່ງ, ສ້າງໂຮງໝໍ ໃນເມືອງຈຳນວນໜຶ່ງ ເພື່ອປິ່ນປົວເຂົາເອງ ແລະ ສ້າງຖະໜົນ ຫົນທາງຈຳນວນໜຶ່ງ ໂດຍເກນເອົາແຮງງານຂອງປະຊາຊົນ ໄປເຮັດເພື່ອຂົນສົ່ງສິນຄ້າສຳລັບພວກເຂົາ. ຢູ່ໃຕ້ແອກປົກຄອງຂອງຝຣັ່ງ ໄດ້ເກີດມີໄພພິບັດໃຫຍ່ 4 ປະການທີ່ຂົ່ມຂູ່ຊີວິດຂອງຄົນລາວເຊັ່ນ: ໄພແຫ່ງຄວາມອຶດຫິວ, ໄພແຫ່ງຄວາມກືກໜັງສື, ໄພແຫ່ງໂລກລະບາດບໍ່ມີຢຸກຢາປິ່ນປົວ ແລະ ໄພແຫ່ງຄວາມໂງ່ຈ້າຫລ້າຫລັງ ແລະ ຄວາມຕ່ຳຕ້ອຍສູນເສຍອິດສະຫຼະພາບ ແຫ່ງຄວາມເປັນຄົນຍ້ອນປະເທດຊາດສູນເສຍເອກະລາດ.

ຕໍ່ໜ້າສະພາບການດັ່ງກ່າວ ໂດຍເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອແຫ່ງ ການຕໍ່ສູ້ໃນການສ້າງຊາດ ແລະ ປົກປັກຮັກສາຊາດ ຂອງບັນດາ ບັນພະບູລຸດຕົນເປັນຕົ້ນ ແມ່ນການນຳພາຕໍ່ສູ້ບໍ່ຍອມຈຳນົນຂອງເຈົ້າອານຸວົງ ແລະ ເຈົ້າລາຊະວົງ ທີ່ໄດ້ຕໍ່ສູ້ ກັບສັດຕູຈົນເຖິງຢາດເລືອດ ຢາດສຸດທ້າຍນັ້ນ ປະຊາຊົນລາວ ບັນດາເຜົ່າໄດ້ຕໍ່ສູ້ ກັບລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່າ ດ້ວຍຫລາຍຮູບການ ນັບແຕ່ຫຼົບຫຼີກ ບໍ່ໄປເຮັດການ 15 ວັນ, ຫລົບຫລີກບໍ່ເສຍສ່ວຍໄຖ່ການ ຫລື ໄປເຮັດການ ກໍເຮັດແບບແປະໆບາງໆ ຫລື ມ້າງເຄື່ອງຈັກເຄື່ອງລານ. ຈາກຮູບການຕໍ່ສູ້ເຫຼົ່ານີ້ກໍ່ເກີດມີ ການຕໍ່ສູ້ເປັນກຸ່ມ ກ້ອນຈົນເກີດມີຂະບວນການໃຫຍ່ເຊັ່ນ: ການຕໍ່ສູ້ຂອງປະຊາຊົນຊາວສະຫວັນນະເຂດ ພາຍໃຕ້ການຳພາຂອງ ພໍ່ກະດວດ, ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງເຜົ່າມົ້ງ ຢູ່ແຂວງຫົວພັນ ແລະ ແຂວງຊຽງຂວາງ ນຳໂດຍ ເຈົ້າຟ້າປັດໄຈ, ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງເຜົ່າລື້ ນຳໂດຍ ເຈົ້າຟ້າເມືອງສິງ ແລະ ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງຊົນເຜົ່າລາວເທິງ ຢູ່ພາກໃຕ້ ນຳໂດຍ ອົງແກ້ວ-ອົງກົມມະດຳ.

ພາຍຫລັງມີພັກກອມມູນິດອິນດູຈີນນຳພາ (1930) ເຮັດໃຫ້ການຕໍ່ສູ້ທີ່ໄຮ້ທິດທາງໃນເມື່ອກ່ອນນັ້ນ ໄດ້ຫັນມາສູ່ການຕໍ່ສູ້ທີ່ມີທິດທາງ, ມີຈຸດໝາຍປາຍທາງ, ມີການຈຳແນກມິດ-ສັດຕູຢ່າງຈະແຈ້ງ ອັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ການຕໍ່ສູ້ຂອງປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເປັນລຳດັບ ແລະ ຍາດເອົາໄຊຊະນະມາໄດ້ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.

ປີ 1934 ໄດ້ມີກອງປະຊຸມຄັ້ງທຳອິດ ເພື່ອຈັດຕັ້ງ ຄະນະພັກແຄວ້ນລາວຂຶ້ນ ຢູ່ດອນຊິງຊູ້ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ເຮັດໃຫ້ການນຳພາ ການຕໍ່ສູ້ຕ້ານລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່າ ນັບມືຂະຫຍາຍຕົວ. ບັນດາເຫດການ ທີ່ເປັນຂີດໝາຍ ທາງປະຫວັດສາດ ໃນພາລະກິດຕໍ່ຕ້ານກັບ ລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່າ ອັນໄດ້ແກ່ການລຸກຮື້ຂຶ້ນ ຢຶດເອົາອຳນາດການປົກຄອງຢູ່ວຽງຈັນ ໃນວັນທີ 23 ສິງຫາ 1945 ໄດ້ນຳໄປສູ່ ການປະກາດເອກະລາດ 12 ຕຸລາ ໃນປີດຽວກັນ, ສ້າງຕັ້ງລັດຖະບານລາວອິດສະຫຼະຊົ່ວຄາວ. ຫລັງຈາກນັ້ນ ກໍ່ໄດ້ຫັນທິດອອກສູ່ຊົນນະບົດ ເພື່ອຕ້ານກັບການມາຍຶດຄອງລາວ ຄັ້ງທີ II ຂອງຝຣັ່ງ, ໄດ້ສ້າງຕັ້ງແນວລາວອິດສະຫລະ ແລະ ລັດຖະບານຕໍ່ຕ້ານ ເພື່ອເຕົ້າໂຮມປະຊາຊົນ ດຳເນີນການຕໍ່ຕ້ານ ໂດຍສົມທົບກັບກອງທັບ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ໃນພາລະກິດຕໍ່ສູ້ກັບລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່ານານເຖິງ 9 ປີ ຈົນໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຢູ່ສະໜາມຮົບດຽນບຽນຟູ, ອັນນຳໄປສູ່ກອງປະຊຸມເຊີແນວ ປີ 1954 ກ່ຽວກັບອິນດູຈີນ; ໂລກໄດ້ຮັບຮູ້ເອກະລາດ, ອຳນາດອະທິປະໄຕ ຂອງສາມຊາດອິນດູຈີນ ແລະ ນຳເອົາ ປະເທດລາວເຂົ້າສູ່ໄລຍະສັນຕິພາບ ແລະ ຄວາມປອງດອງຂອງຊາດ ເປັນເວລາສັ້ນ, ຈາກນັ້ນບ້ານເມືອງ ກໍ່ກັບຄືສູ່ສົງຄາມເທື່ອໃໝ່ ແລະ ແກ່ຍາວຫລາຍສິບປີ.

ສະໄໝເປັນສາທາລະນະລັດ ປະຊາທະປະໄຕປະຊາຊົນລາວ

ໃນວັນທີ 1 ທັນວາ ຄ.ສ 1975 ກອງປະຊຸມຜູ້ແທນທົ່ວປະເທດໄດ້ໄຂຂື້ນທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ເຊິ່ງມີຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 264 ທ່ານ ເພື່ອຄົ້ນຄວ້າຕີລາຄາສະຖານະການຮ່ວມກັນ ແລະ ພິຈາລະນາອະນາຄົດຂອງປະເທດຊາດ. ຜ່ານການຄົ້ນຄວ້າພິຈາລະນາ, ຮັບຮອງເອົາການ ປະກາດຍຸບຕົວຂອງລັດຖະບານປະສົມຊົ່ວຄາວແຫ່ງຊາດ. ກອງປະຊຸມຍັງໄດ້ຕົກລົງມະຕິຮັບຮອງ ເອົາທຸງສາມສີວົງເດືອນເປັນທຸງຊາດລາວ, ຮັບຮອງເອົາເນື້ອຮອງເພງຊາດໃໝ່, ຮັບຮອງເອົາ ພາສາລາວ ເປັນພາສາທາງການ ແລະ ປະກາດປະເທດລາວເປັນ ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ, ປະກາດແຕ່ງຕັ້ງ ທ່ານ ສຸພານຸວົງ ເປັນປະທານປະເທດ, ແຕ່ງຕັ້ງທ່ານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ແຕ່ງຕັ້ງ ເຈົ້າສີສະຫວ່າງວັດທະນາ ເປັນທີ່ປຶກສາສູງສູດ ຂອງປະທານປະເທດ, ແຕ່ງຕັ້ງ ເຈົ້າສຸວັນນະພູມມາ ເປັນທີ່ປຶກສາສູງສູດຂອງລັດຖະບານ ແລະ ຜ່ານມະຕິອື່ນໆ. ໃນວັນທີ 2 ທັນວາ ຄ.ສ 1975 ກອງປະຊຸມໄດ້ປິດລົງດ້ວຍຜົນສຳເລັດອັນ ສະຫງ່າງາມ.

ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ(ຮູບປະກອບຈາກອິນເຕີເນັທ)

ອ່ານເພີ່ມເຕີມໄດ້ ກົດເລີຍ ບ່ອນນີ້ລະ

6/13/12

ແຂກລະດັບສູງມາຢ້ຽມຢາມວິທະຍຸໄວຫນຸ່ມລາວ - Visit of High level US visitors to Lao youth radio

High level US visitors to Lao Youth radio team on 8th June 2012 

Ms Maria Otero, Under Secretary for Civilian Security, Democracy and Human Rights with Karen Stewart, Ambassador of USA and official staff visit Mr Sipha Nonglath, Director General of the Lao National Radio and Youth radio team

Meet with Youth radio team

Mr.Happy sisomphone & Miss Douandala Khanthavong present about working of youth radio team

Miss.Praphatsone Luanglath & Mr.Sourivong Sengsoulay interviewers with Ms Maria Otero in Youth radio studio.

Ms Maria Otero, Under Secretary for Civilian Security, Democracy and Human Rights and 
Ms Karen Stewart, Ambassador of USA has a photo with Young Radio team

Very Thanks for Photo from Mr.Viengsone Phimmasone, Edited by Saykoson Sanoubane and Insert to youth radio bloger by Mr.Khamphone saioudom.

  (...See you again..)

4/24/12

ສາເຫດການກຳເນີດຂອງວັນກຳມະກອນສາກົນ

ກ່ອນຫນ້ານີ້ 100 ກ່ວາປີ ຄືໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 18 ຫາຕົ້ນສະຕະວັດທີ 19 ເສດຖະກິດ ສັງຄົມ ຂອງ ໂລກໄດ້ມີການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວວາ, ໂດຍສະເພາະຢູ່ທະວີບເອີຣົບ ແລະ ອາເມລິກາ. ບັນດາປະເທດນາຍທຶນໄດ້ນຳປະເທດກ້າວເຂົ້າສູ່ການຜະລິດແບບອຸດສາຫະກຳ,ສ້າງໂຮງຈັກໂຮງງານ ຂຶ້ນຫລາຍໆແຫ່ງແທນກະສິກຳທີ່ໃຊ້ແຮງງານຄົນ,ສ່ວນຄົນໄດ້ກາຍເປັນແຮງງານຮັບຈ້າງທີ່ຄວບຄຸມ ພາຫະນະການຜະລິດຢູ່ຕາມໂຮງຈັກໂຮງງານຕ່າງໆທີ່ພວກເຮົາເອີ້ນວ່າ: ກຳມະກອນ. ໃນຂະບວນວິວັດແຫ່ງການພັດທະນາເສດຖະກິດທຶນນິຍົມພາຫະນະການຜະລິດທີ່ດິນໄດ້ຖືກຢຶດຈ່ອງ ເປັນກຳມະສິດຂອງພວກນາຍທຶນ, ສ່ວນຊົນຊັ້ນກຳມະກອນໄດ້ແຕ່ຂາຍແຮງງານຂອງຕົນໃຫ້ແກ່ ນາຍທຶນດ້ວຍລາຄາຖືກເພື່ອມີຊີວິດຢູ່ລອດ.ໂດຍພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງພວກນາຍທຶນຊົນຊັ້ນກຳມະ ກອນຖືກກົດຂີ່ຂູດຮີດນັບມື້ນັບຫນັກຫນ່ວງ, ກຳມະກອນໄດ້ຖືກບັງຄັບເຮັດວຽກມື້ຫນຶ່ງແຕ່ 14 -15 ຊົ່ວໂມງ ໃນເງື່ອນໄຂການອອກແຮງງານ ສຸດທີ່ລຳບາກ ແລະ ມີຄວາມສ່ຽງສູງຕໍ່ຊີວິດ ຍ້ອນລະບົບປ້ອງກັນໄພຂອງເຄື່ອງຈັກຍັງບໍ່ທັນມີບວກກັບ ພວກນາຍທຶນພັດເພີ່ມທະວີບັງຄັບຂົ່ມເຫັງໃຫ້ກຳມະກອນອອກແຮງງານໂດຍບໍມີການພັກຜ່ອນ ຈຶ່ງພາໃຫ້ເກີດມີຂໍ້ຂັດແຍ່ງນັບມື້ຮຸນແຮງຂຶ້ນ. ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງ ງານຈຳເປັນຈຶ່ງໄດ້ຈັດຕັ້ງເປັນກຸ່ມ, ເປັນຂະບວນລຸກຮື້ຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ກັບພວກນາຍທຶນທວງໃຫ້ເພີ່ມເງິນເດືອນ ແລະ ຫລຸດຜ່ອນຊົ່ວໂມງເຮັດວຽກລົງ. ຂະບວນຕໍ່ສູ້ດັ່ງກ່າວເກີດຂຶ້ນກ່ອນຫມູ່ແມ່ນຢູ່ປະເທດອັງກິດ ໃນຫວ່າງປີ 1864 ຈາກນັ້ນມາໃນເດືອນ 11/1884 ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນຢູ່ເມືອງຊີກາໂກ ສະຫະລັດອາເມລິກາກໍ່ລຸກຮື້ຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ກັບພວກນາຍທຶນຢ່າງຮຸນແຮງ ເພື່ອທວງໃຫ້ເພີ່ມເງິນເດືອນ ແລະ ຫລຸດຜ່ອນຊົ່ວໂມງເຮັດວຽກລົງ ວັນທີ 1/5/1886 ເປັນເທື່ອທຳອິດ ຢູ່ປະເທດອາເມລິກາ ຊົນຊັ້ນກຳມະ ກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃນທົ່ວປະເທດ ໄດ້ມີການສົມທົບກັນລຸກຂຶ້ນນັດຢຸດງານເຖິງ 5.000 ແຫ່ງ ແລະ ມີຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມເຖິງ 340.000 ຄົນ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ ແລະ ບັງຄັບໃຫ້ພວກນາຍທຶນ ຮັບຮອງ ເອົາສິດທິເຮັດວຽກຂອງກຳມະກອນມື້ຫນຶ່ງ 8 ຊົ່ວໂມງ, ພັກຜ່ອນ 8 ຊົ່ວໂມງ ແລະ ຮຳ່ຮຽນ 8 ຊົ່ວໂມງ.ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກປາບປາມຢ່າງຫນັກຫນ່ວງ,ແຕ່ກໍ່ໄດ້ສົ່ງຜົນສະທ້ອນອັນໃຫຍ່ ຫລວງ ແລະ ແຂງແຮງ ແລະ ເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ແກ່ຂະບວນຕໍ່ສູ້ຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນໃນໂລກ ທັງເປັນບາດ ກ້າວຂະຍາຍຕົວຂອງໄຊຊະນະ ແລະ ມີຄວາມຫມາຍອັນໃຫຍ່ຫລວງຂອງຊົນຊັ້ນ ກຳມະກອນໃນຂະບວນຕໍ່ສູ້ເພື່ອປົກປ້ອງສິດຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນ. ຕໍ່ຫນ້າສະພາບການນັ້ນ, ມາຮອດວັນທີ 14/5/1889 ກອງປະຊຸມພັກກອມມູນິດຄັ້ງທີ II ໄດ້ໄຂຂຶ້ນຢູ່ປາຣີ (ປະເທດຝຣັ່ງ) ກອງປະຊຸມຄັ້ງນັ້ນໄດ້ຜ່ານໂຄງການດຳເນີນງານສຳຄັນຄື: ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນສາ ມັກຄີຕໍ່ສູ້ເພື່ອປະຕິບັດຄຳຂວັນມື້ຫນຶ່ງເຮັດວຽກ 8 ຊົ່ວໂມງ ແລະ ກຳນົດວັນທີ 1/5 ຂອງທຸກໆປີ ແລະ ເປັນວັນລະລຶກການຕໍ່ສູ້ຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃນທົ່ວໂລກ.
- ນັບຕັ້ງແຕ່ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາວັນທີ 1/5 ຂອງທຸກໆປີຈຶ່ງໄດ້ກາຍເປັນມູນເຊື້ອສາມັກຄີຕໍ່ສູ້ຂອງຊົນຊັ້ນກຳ ມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃນທົ່ວໂລກ, ເປັນວັນທີ່ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງ ງານໃນທົ່ວໂລກ, ເປັນວັນທີ່ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານເຕົ້າໂຮມຄວາມສາມັກຄີ, ສະແດງກຳລັງ ແລະ ສະເຫນີຄຳຮຽກຮ້ອງທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ເພື່ອປົກປ້ອງສິດທິ ຜົນປະໂຫຍດຂອງຕົນ ແລະ ເພື່ອປົກປັກສັນຕິພາບຂອງໂລກ.

- ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນລາວແມ່ນພາກສ່ວນຫນຶ່ງຂອງກຳມະກອນໂລກ, ເຊິ່ງໄດ້ເກີດໃຫມ່ໃຫຍ່ລຸນພາຍຫລັງພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງຢຶດຄອງປະເທດເຮົາແຕ່ປີ 1893 ເປັນຕົ້ນມາ, ຊົນຊັ້ນກຳມະ ກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວໄດ້ຖືກກົດຂີ່ຂູດຮີດຢ່າງຫນັກຫນ່ວງ ແລະ ຖືກທຸບຕີທໍລະມານຢ່າງແສນສາຫັດຈາກນາຍທຶນຝຣັ່ງ, ຕໍ່ຫນ້າສະພາບນັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວໄດ້ພ້ອມພາກັນລຸກຮື້ຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ຢ່າງອົງອາດກ້າຫານເຊັ່ນຂະບວນຕໍ່ສູ້ຂອງກຳ ມະກອນທ່າເຮືອວຽງຈັນທວງໃຫ້ເພີ່ມເງິນເດືອນ ແລະ ຫລຸດຜ່ອນຊົ່ວໂມງເຮັດວຽກ, ການຕໍ່ສູ້ຂອງ ກຳມະກອນສ້າງທາງເລກທີ 13 ເລກທີ 8.
- ຈາກນັ້ນ ມາຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງກຳມະກອນກໍ່ເກີດຂຶ້ນໃນຫລາຍທ້ອງຖິ່ນຢ່າງກ້ວາງຂວາງຟົດຟື້ນ ແລະ ມີລັກສະນະເປັນເອກະພາບຕິດພັນກັບພາລະກິດຕໍ່ສູ້ຕ້ານພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນ ແລະ ສັກດີນາ ປະຕິການຂາຍຊາດຕະຫລອດມາ. ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳ ນຳພາຂອງພັກຂະບວນການລຸກຮື້ຂຶ້ນ ຢຶດອຳນາດຢູ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ໃນເດືອນ 8 ປີ 1945 ກໍ່ໄດ້ເລີ່ມມີການຕໍ່ສູ້ຂອງມະກອນ ໂຮງງານຕໍ່າຜ້າກາຟາ 500 ຄົນ ຕ້ານການຕັດເງິນເດືອນ ແລະ ປາບປາມຂອງຍີ່ປຸ່ນ, ພັກໄດ້ປຸກລະ ດົມຊາວເມືອງວຽງຈັນເຂົ້າຊ່ວຍຫນູນກຳມະກອນການຕໍ່ສູ້ຈຶ່ງໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ.
- ຈາກນັ້ນໂດຍເຫັນແຈ້ງນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນໄດ້ເປັນກຳລັງແຮງປຸກລະດົມ ມວນຊົນລຸກຮື້ຂຶ້ນຢຶດອຳນາດການຮ່ວມມືກັບປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ແລະ ປະກາດຊາດລາວ ເປັນເອກະລາດໃນວັນທີ 12 ຕຸລາ 1945.ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງກຳມະ ກອນບໍ່ພຽງແຕ່ທວງເອົາສິດຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານເສດຖະກິດເທົ່ານັ້ນ , ແຕ່ຍັງທວງເອົາສິດເສ ລີພາບປະຊາທິປະໄຕ, ທວງເອົາຄວາມເປັນເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປົດປ່ອຍປະຊາຊົນອອກຈາກການ ກົດຂີ່ຂູດຮີດນຳເອົາຄວາມສົມບູນພູນສຸກມາສູ່ປະຊາຊົນອີກດ້ວຍ. ໃນໄລຍະແຫ່ງການຕໍ່ສູ້ກັບພວກ ລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບໃຫມ່ ເພື່ອເພີ່ມທະວີບົດບາດການນຳພາຂອງພັກຕໍ່ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ.
- ສູນກາງພັກກໍ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງອົງການຈັດຕັ້ງກຳມະບານລາວຂຶ້ນໃນວັນທີ 1/2/1966, ເພື່ອປຸກລະດົມຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວບັນດາເຜົ່າເຂົ້າຮ່ວມໃນ ຂະບວນ ການຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາດຈົນໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຢ່າງສົມບູນ ເມື່ອປີ 1975. ຈາກນັ້ນຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວ ຜູ້ອອກແຮງງານລາວກໍ່ໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດຂອງຕົນເຂົ້າໃນພາລະກິດແຫ່ງການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາປະເທດຊາດ, ສາມາດຍາດໄດ້ຜົນສຳເລັດຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງເປັນກ້າວໆມາ.

ນ້ຳໃຈວັນທີ 1 ພຶດສະພາ ຫມັ້ນຍືນ !.